iletić - Vojvodina 1:6 (1:4). - MOŠORIN: Stadion u Mošorinu, gledalaca 500, sudija: Petrović (Šajkaš). Strelci: Prugić za Miletić, a Papović 2, Milić 2, Dujić i Marić za Vojvodinu.

MILETIĆ: Jovanović, Nestorović, G. Trivunović, N. Bagić, Pavkov, Banjac, Blažić, Prugić, N. B. Bagić, Doroslovački, D. Trivunović. Igrali su još: Petković, Rogić, Požarev, Slavnić, Škrbić, D. Trivunović, I. Bagić.

VOJVODINA: Ivić, Petrović, Papović, Milić, Marić, Janković, Vasić, Dujić, Šćekić, Jović, Lovre. Igrali su još: Tarabić, Mirosavljević, I. Hrubik.

U Mošorinu je, u okviru 100 godišnjice postojanja FK Vojvodina odigrana prijateljska fudbalska utakmica između lokalnog Miletića i slavljenika Vojvodine koji je bio pravi praznik fudbala u ovom vojvođanskom mestu. Pre početka meča meštani, među kojima bilo najviše najmlađih, dočekali su ekspediciju Vojvodine u centru sela, a ispred Mesne zajednice je organizovan kraći prijem gde su se okupljeni prisetili davne istorije i prote Georgija Živanova jednog od osnivača FK Vojvodina. Prota je stradao u raciji 1942. godine čime je uzdigao sebe u mučenika, a Vojvodinu promovisao u red retkih svetskih klubova čiji je jedan od osnivača proglašen za sveca.

Predsednica MZ Mošorin Ružica Jovanović rekla je da je Mošorincima čast što je Prota Živanov iz njihovog sela, kao i činjenica što je njihov lokalni tim ugostio novosadskog fudbalskog velikana.

Jerej iz Mošorina Boško Marinkov darivao je predstavnicima Vojvodine ikonu Svetog Đorđa i podsetio na malo poznatu činjenicu čak i starijim “vojvodinašima”. Naime, FK Vojvodina je 1941. godine odlučila da klupska slava bude upravo Sveti Đorđe. Međutim započeo je Drugi svetski rat, nakon njega došla je komunistička vlast tako da su klupsku slavu svi zaboravili. Želja Jereja Marinkova je da se u FK Vojvodina ponovo slavi Sveti Đorđe.