arko Lovrić biće novi član izraelskog Makabija iz Petah Tikve!

Bivši štoper novosadske “Stare dame“, imaće novu evro-destinaciju. Nakon što je na zimskim pripremama u Antaliji zapao za oko čelnicima jermenskog Banantsa, gde je i proveo prethodnu polusezonu, ovaj put kreće u Izrael i grad Petah Tikvu, kako bi, nakon što je odradio jedan deo priprema sa novim klubom i prošao medicinske preglede, već sutra debitovao na meču izraelskog Toto kupa, protiv gradskog rivala Hapoela.

Rođen u Šidu 24. novembra 1980. godine, Darko je i počeo da igra fudbal u mlađim kategorijama šidskog Radničkog, da bi potom, sa 18 godina i došao u FK Vojvodinu, samo što tada odgovorni ljudi nisu “imali oko“ za njegove kvalitete i posle šest meseci se seli u Beograd, gde nastupa za Zvezdaru, Železnik, novobeogradski Radnički, Voždovac i Bežaniju. Potom se vraća u Novi Sad, i na njegovu, ali i našu sreću, ponovo oblači najdraži crveno-beli dres. Za Vojvodinu je poslednji meč odigrao 13. decembra 2009. godine, u Kruševcu (poraženi smo 2:0, Darko proveo na terenu prvo poluvreme).

Sam fudbalski klub Makabi osnovan je 1912. godine, od grupe jevrejskih studenata koji su poticali iz Petah Tikve, a koji su zajedno studirali u Turskoj. Mnogi od njih su i služili Otomansku vojsku za vreme Prvog svetskog rata. Osnivačem kluba, smatra se Avšalom Gisin, koji je i poginuo 1921. godine, prilikom odbrane same Petah Tikve. Tako je ovaj Makabi (na srpskom bi se to moglo prevesti kao Borac) drugi najstariji klub u Izraelu, nakon istoimenjaka iz Tel Aviva (osnovan 1906).

Uprkos “godinama“ nikada nisu osvojili titulu pravaka Izraela, ali su osvojili dva puta Kup (1935. i 1952.) i Toto kup (takmičenje u kojem će Darko debitovati – neka vrsta turnira koju igraju odvojeno prvoligaši i drugoligaši, a takmičenje je organizovano kao dvokružni sistem u grupi od četiri tima, pa nokaut faza; igra se svake godine i treće je po snazi, nakon Prvenstva ove zemlje i državnog Kupa) i to 1995, 2005. i 2004. godine kao prvoligaši, te 1990. i 1991. godine kao drugoligaši. Nemaju osvojeno prvenstvo, ali zato u vitrinama imaju čak sedam trofeja pobednika Kupova svoje zemlje.

Makabi igra na “Ramat Gan“ stadionu, kapaciteta 41.583 mesta. Igrači nose plavo-beli dres, a prošlu sezonu klub je okončao na osmom mestu prvoligaške tabele. Često ih u domovini zovu “The Luzons“, jer familija Luzon sedi na čelu kluba još od 1992. godine (u pravom smislu vode klub, jer su muški članovi porodice (u pojedinim i različitim sezonama) i predsednik kluba, administrativni direktor, glavni menadžer, treneri mlađih selekcija, trener prvog tima, a uz to su i glavni sponzori). Avi luzon je najdalje dogurao jer je postao predsednik izraelskog Fudbalskog saveza, pa je zbog toga bio primoran da napusti funkciju u Makabiju 2005. godine.

Sam grad Petah Tikva se nalazi u Distriktu Centar (Izrael se sastoji od šest distrihta), a ime grada ne hebrejskom znači “Otvaranje nade“ - dali ga sami osnivači grada 1878. godine, na osnovu Starog zaveta, tada je bilo prvo poljoprivredno naselje koje su osnovali evropski Izraelci na tlu turske Palestine. Danas ima oko 195.000 stanovnika, gradovi pobratimi su Čikago, Rio, Koblenc, Odenze, Trondhajm. U ovom gradu je rođen Avram Grant, novi šef struke Vest Hema, i bivši trener Čelzija i Portsmuta. Grad se ponosi (a to priznanje su mu drugi dali) jednom od najbolje organizovanih lekarskih i bolničkih službi na svetu. Izuzetno je teško stradao u toku Prvog svetskog rata, jer se nalazio na samom razgraničenju fronta između Turaka i Britanaca. Takođe, tri puta je bio meta napada u toku tzv. Druge Intifade (Al-Aksa Intifada; sukob Palestinaca i Izraelaca koji još nije zvanično okončan, nego postoji dogovor o primirju), koja je trajala od 2000-2005. godine. U Petah Tikvi ima oko 300 sinagoga, ali i isto toliko obrazovnih ustanova i dva velika muzeja. Grad je prepoznatljiv i po Kalatrava mostu (podigao ga španac Santjago Kalatrava, čuveni arhitekta, koji je mnoge gradove, što u Evropi, što u Americi, “ukrasio“ svojim remek-delima, za šta je nagrađen najvećim priznanjima u poslu kojim se bavi).

Darku će biti vrlo važno, bar u početku, što je član ekipe i Nebojša Marinković, bivši fudbaler Teleoptika, Partizana, Obilića, Čukaričkog, te švedskog Đurgardena, grčkog Iraklisa i španske Himnastike, koji je ranije igrao i za mladu reprezentaciju Srbije.

Ostaće zabeleženo da je Darko uvek prvi dolazio i poslednji odlazio sa svakog treninga u SC “Vujadin Boškov“ u Veterniku, da nikada nije skrivao da mu je Vojvodina jedini klub u srcu, te da je uvek “imao petlje“ da se jedini javno izvini navijačima za lošu predstavu (kako svoju, tako i čitavog tima), što je i više nego dovoljno, da i On ostane u našem sećanju, pa i srcu. Zato Darko - Hvala Ti na svemu što si uradio dok si bio član naše Vojvodine.

Mnogo sreće u nastavku karijere žele ti čitaoci i uredništvo Sajta i Foruma fkvojvodina.com - da te povrede zaobiđu, ali ne ni jedan napadač protivničkog tima!!!